Saturday, May 14, 2011

DaRi AnaKmU..

Go to fullsize image

kasihmu tak mungkin kulupakan...
cuma kadang2 aku khayal dalam arus duniawi
taktala nasihatmu menjadi titisan hangat ditelingaku
taktala aku lupa akan nasihatmu...
berdosakah aku sebagai anakmu ibu...???
aku merintih...
menangis....
mengenang diri ini...
layakkah aku menjadi anakmu???
kau sentiasa mendoakan kesejahteraanku...
doamu tak pernah putus walau aku lena dalam tidurku...
solatmu sentiasa berakhir dengan doa untukku...
suara tawaku tak pernah hilang dari telingamu...
kasih sayangmu tak reput ditelan zaman...
namun anakmu ini sering lupa akan itu...
leka......
layakkah aku menjadi anakmu ibu...???
air mata ini menitis taktala aku terkenangkanmu ibu...
kasihmu sungguh murni tak terbanding kasihku untukmu...
layakkah aku dipanggil anakmu....???
taktala aku bersedih, kau sentiasa disisi,
menenangkan puterimu ini....
taktala aku menangis,
meratapi kehilangan barang permainanku,
kau sentiasa disisi memujukku...
taktala aku memberontak inginkan sesuatu,
tanganmu pantas mencarinya untukku....
mampukah aku melakukan semua ini taktala kau pula memerlukan..???
jika tidak...layakkah aku menjadi anakmu ibu...???

ibu...
mengapa nasibmu sebegini...???
mendapat anak sepertiku....???
layakkah aku dipanggil anakmu ibu...???
ibu,
sudikah kau menerima anakmu ini....???
kusesali diri ini...
semakin melupakanmu...
layakkah aku dipanggil anakmu,ibu...???
kata-katamu sering menenangkan aku suatu ketika dahulu...
menyejukkan hati yang sedang gundah gulana...
memadamkan api yang sedang marak menyala...
menyapu air mata yang berlinang dipipiku...

kini,
taktala aku telah dewasa....
aku mula lupa akan kata-katamu...
nasihatmu kulempar...
kasihmu kubiar terapung dilautan...
panggilanmu kusahut dengan amarah....

ibuuuuuu....
layakkah aku dipanggil anakmu......???
maafkanlah anakmu ini....
maafkan dosa anakmu ini....
aku tak mahu digelar si tanggang....
disumpah menjadi batu kerana derhaka....
derhakakah anakmu ibu...???
ku sujud mohon ampun darimu ibu....
syukur ku panjatkan kerana masih berpeluang menemuimu lagi...
syukur ku kuucapkan kerana aku masih berpeluang memelukmu lagi...
syukur ku lafazkan kerana aku masih berpeluang merasa kasih sayangmu lagi....
namun layakkah aku mnejadi anakmu ibu...???
kasihmu sungguh suci...
sayangmu sungguh murni....
nasihatmu amat bererti...

ya Allah....
kau tetapkanlah aku dijalanmu....
agar ku tak lupa asal usulku...
moga ku tak lupa siapa yang membesarkanku...
moga dirimu ibu kan kekal dihatiku...

ibu...
akan ku gembirakanmu....
akan ku tebus kesilapanku....
akan ku kikis salutan yang menutup pintu hatiku selama ini...
akan ku campak bisikan syaitan yang ingin menggoda anakmu ini...
semuanya untukmu ibu.....
layakkah aku menjadi anakmu dengan cara ini...???
sudikah kau memaafkan anakmu ini...???
ibu...........